اساسا وابستگي چيزه بديه...حتي به پدر و مادر

آره نوشتن توي وبلاگ خيلي آدم را سبک ميکنه...حتي اگه هيچکس نخونه

پيشنهاد ميکنم که هرچه زودتر يه دوست برا خودت پيدا کني و باهاش درد و دل کني(زميني يا آسموني،دوست دانشگاه يا دکتر روان پزشک).چون اگه اين اتفاق نيافته،اينا توي مغزت ته نشين ميشه،اون وقت اصلا به اين راحتي ها نميشه پاکش کرد...ممکن سال ها تو مغزت بمونه و توي زندگي آينده ت و برخورد با همسر و فرزندات تاثيرات منفي بگذاره